ببخش خودت را
برايِ تمامِ راه هاي نرفته
برايِ تمامِ بي راه هاي رفته
ببخش ،بگذار احساست
قدري هوايي بخورد ...
گاهي بدترين اتفاق ها
هديه ي زمانه و روزگارند
تنها كافيست خودمان باشيم !
كه خود را براي تمامي ِ اين بي راه ِ رفتنمان ببخشيم
و به خودمان بيائيم
تا خدا تمامي ِ درهاي كه به خيال ِ باطلمان بسته را به رويمان باز كند.
خطاهايت را بشناس
آنها را پذيرا باش
و تنها بين ِ خودت و خدايَت نگهشان دار
اين دنيا نامحرم بد دل
نامحرم نامروت زياد دارد!
تا دست خدا هست؛ تا مهربانيش بي انتهاست
تا مي گويي خدايا ببخش
به دورت مي گردد و مي بوسدت و مي گويد جانم چه كرده اي مگر؟
ديگر تو را چه نياز به آدمها ؟
تنها خودت باش و
زيبا بمان
و بگذار با ديدنت
هر رهگذر ِ نااميدي
لبخندي بزند
رو به آسمان
و زيرِ لب بگويد :
هنوز هم مي شود از نو شروع كرد ... !
وبدان خدا و عزيزانت بدون گفتن دوستت دارم دوستت دارند!